Озарбайжон халқ ёзувчиси Анорни ўзбек китобхонлари “Беш қаватли уйнинг олтинчи қавати” романи орқали яхши билишади. Озарбайжон ёзувчилар уюшмасининг раиси, туркий тилли давлатлар ёзувчилари уюшмасининг биринчи раиси, бир қанча фильмлар муаллифи бўлмиш Анор Расул ўғли Ризаевдан нега озарбайжонлик ёзувчилар Нобель мукофоти лауреати бўлмаслиги ҳақида сўрашганда у қуйидагича жавоб берган:
- Аввало, сени танишлари учун асарларинг инглизча ва французчада босилиши керак. Нобель мукофотини олиш учун бадиий мезонлардан ташқари сиёсий мезонлар ҳам бор. Агар сен диссидент бўлсанг, Нобель мукофотини қўлга киритиш имкониятинг анчагина ортади. Айтайлик, бирорта озарбайжон ёзувчиси, келинг, Қорабоғни арманларга топширайлик, деб ёзишини тахмин қилайлик. Аммо ким бундай қилади? Ўнта Нобель мукофоти Қорабоғнинг бир қишлоғига арзимайди.